За Шумите

ЕКОЛОГИЈА И ЗАШТИТА НА ЖИВОТНАТА СРЕДИНА

Заштитата на шумите со еколошки пристап, е принцип според кој функционира ЈП Национални шуми, согласно прописите и програмите на сите релевантни институции во државата.

Заштитата на шумите е систем на мерки и активности кои се спроведуваат со цел да се обезбеди опстанок на шумите, зачувување на здравствената состојба и виталност на шумите од противправно присвојување и користење, пожари, растителни болести и штетници, бесправни сечи, противправно собирање на други шумски производи и други оштетувања. За заштита на шумите и шумските култури од растителни болести и штетници се утврдуваат средствa преку Програмата за проширена репродукција на шумите. Активностите се во насока на превентивна заштита на шумите и шумските култури преку организирана Извештајно дијагнозно прогнозна служба (ИДП служба). Заштита на шумите и шумските култури од растителни болести и штетници се врши со превентивна заштита на шумите и шумските култури од потенцијалните штетници кои може да загрозат поголеми шумски простори, организирана преку Извештајно дијагнозно прогнозна служба (ИДП служба) за шумите во Р.С.Македонија. Шумарскиот факултет–Скопје, до Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство, како извршител на работите доставува Извештај за здравствената состојба на шумите во Р.С.Македонија на годишно ниво со предлог мерки. За оваа намена се обезбедуваат финансиски средства од Министерството за земјоделство, шумарство и водостопанство преку Програмата за проширена репродукција на шумите.

Шумска екологија е научна студија за меѓусебно поврзаните процеси, флората, фауната и екосистемите во шумите. Управувањето со шумите е познато како шумарство, шумска култура и управување со шумите. Шумскиот екосистем е природна шумска единица која се состои од сите растенија, животни и микроорганизми (биотички фактори), во таа област функционирајќи заедно со сите фактори на неживата природа (абиотички) во животната средина. Дрвата се многу важен составен дел од шумското истражување, но широкиот спектар и другите живи форми и абиотички компоненти во повеќето шуми значи дека другите елементи како дивиот свет или хранливите материи на почвата често се централна точка. Според тоа шумската екологија е мошне разновидна и важна гранка за еколошкото истражување.

Разновидност и комплексност на заедницата Со оглед на тоа дека дрвјата растат многу поголеми за разлика од другите живи форми на растенијата, постои можност за разни шумски структури (или физиономии). Покрај тоа често важен дел за биомасата на шумскиот екосистем е подземјето, каде што структурата на почвата, квалитетот и квантитетот на водата и нивоата на разните хранливи состојки на почвата може да се појават во голема мера. Така шумите често се многу хетерогени средини во споредба со другите заедници на копнени растенија.

Шумите акумулираат големи количини на постојана биомаса, а многу се во состојба истата да ја акумулираат со голема брзина, односно тие се многу продуктивни. Исто така во шумите со висока продуктивност, брзиот раст на дрвјата предизвикува биотички промени и промени во животната средина, иако при побавниот и послаб интензитет на растење за разлика од релативниот, настануваат непосредни нарушувања како што се шумските пожари. Материјалот од дрвата често се нарекува (паднати мртви дрва), тој во многу шуми се распаѓа релативно бавно во споредба со повеќето други органски материјали, како последица на комбинацијата од факторите на животната средина и хемиските соединенија кај дрвјата. Дрвјата растат во суви и/или студени средини , но тоа се одвива многу бавно. Според тоа стеблата и гранките можат долг период да останат на шумското тло, што влијае на работи како што се живеалиштата на дивиот свет, пожарите и процесот на регенерација.

На крајот шумските дрвја чуваат големи количини вода поради нивните големи димензии и анатомски/физиолошки карактеристики. Тие се важни регулатори на хидролошките процеси, особено оние кои вклучуваат подземно хидролошко и локално испарување. Според тоа шумските еколошки истражувања понекогаш се тесно регулирани со метеоролошките и хидролошките истражувања во регионалните екосистеми или истражувања за планирање на ресурсите.